Een laatste blogbericht om de reis af te sluiten. De laatste drie dagen in Monteverde zijn aangebroken. Ik moet zeggen dat de laatste periode de max is geweest. Laat ons zeggen dat ik weer een aantal grenzen heb verlegd. Sinds de reis met ons mam en onze pap is gebleken dat het de moeite loont om vroeger te gaan slapen en vroeger op te staan om Monteverde te verkennen. Eén van de toppers is bijvoorbeeld lopen tot aan de zendmast van 70 meter hoogte… en die natuurlijk te beklimmen:
Of lopen tot aan de cloudforest helemaal bovenaan in Monteverde en terugkomen via de mysterieuze "guarida del toro":
Ook ‘la montaña magica’ die uitzicht biedt op drie vulkanen is onvergetelijk:
Hier nog een kiekje van de ‘geheime’ warmwaterbron:
Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Even een slang in de tuin van Mamelia gespot:
En een gigantische kever in de Tree House:
Oh ja, nog wel een tegenslag te vermelden: ik wilde Granada en San Juan del Sur in Nicaragua gaan bezoeken, maar ben er nooit geraakt. Aan de grens hielden ze me tegen omdat mijn paspoort binnen de 3 maanden ging vervallen en je paspoort moet minstens nog 6 maanden geldig zijn. Echt balen dus. Met 30 dollar aan smeergeld had ik in een mum van tijd binnen geweest, maar ik besloot terug te gaan. ‘k Heb nog wel geprobeerd of ze mij aan de Costa Ricaanse kant van de grens konden helpen, maar het haalde niks uit. Lap, daar ging mijn uitstapje. Na een deugddoend telefoontje met mama en papa Mertens kon ik de situatie wel relativeren. Bovendien kon ik gelukkig de nacht bij een vriendin in San José doorbrengen en werd ik de volgende dag met open armen opgevangen in Monteverde zodat ik mijn rustig leventje hier kon voortzetten.
In de Tree House waren de laatste weken nog best prettig, alhoewel ik superuitgelaten was toen ik twee weken geleden definitief een punt kon zetten aan mijn hostesscarrière… op naar het strand dus! Voor de verjaardag van mijn beste vriendin hier, Lidia, trokken we vijf dagen naar Playa Guiones in Guanacaste (Pacifische kust) waar Lidia wat mensen kent:
Lidia is goed in vis te pakken krijgen op het strand en daarna een heerlijk potje te brouwen:
Ik ben meer gespecialiseerd in het uitkiezen van een kwalitatief restaurantje:
Zo waren de rollen goed verdeeld.
Terug thuisgekomen in Monteverde heb ik hier de omgeving een beetje verder verkend. Zo ben ik eindelijk in ‘la jungla de murciélagos’ of ‘bat jungle’ geraakt. Maar al snel smeerde ik em op naar Tortuguero aan de Caraïbische kust:
Je kan er alleen geraken via water of lucht. Het dorpje is erg klein en er zijn geen auto’s. Kindjes worden over de river met bootjes naar school gebracht en volwassenen gaan eveneens te boot naar het werk:
Ik heb bij nacht heel wat gigantische schildpadden op het strand gespot die uit de zee het land opkomen, een plek zoeken om een nest te maken, hun eieren leggen, het nest toedekken en weer in de zee verdwijnen. Echt ongelooflijk om dat alles van dichtbij te kunnen bekijken in de pure natuur. Telkens met een natuurgids natuurlijk, hoewel ik er serieus mijn twijfels over heb of schildpadden spotten de rust voor deze beestjes niet verstoort.
Een slangetje hier of daar:
Met groot verdriet laat ik Costa Rica achter. Gelukkig ga ik ook met veel plezier terug naar huis. Adiós y compórtese bien! (krijg ik hier met de regelmaat van de klok te horen :p)
Tot snel in België,
Kaat
